در قدیم به دیگ بزرگی که دهانه‌ای فراخ‌تر از بدنه‌اش داشت، «تیان» می‌گفتند و تیانچه به معنای تیان کوچک است. کاربرد آن همانند قابلمه و دیگ‌های دیگر است. اما نکته‌ی جالب توجه مسی بودن آن است. با دیدن یک ظرف مسی خاطراتی از گذشته برایمان یادآوری می‌شود؛ ظرف‌هایی که در گذشته‌های نه چندان دور در خانه‌هایمان استفاده می‌کردیم و با آمدن ظروف جدید کنار گذاشته شدند. البته این پایان ماجرا نیست و چند سالی است که دوباره استفاده از این ظروف رونق پیدا کرده است. مزایای استفاده از ظروف مسی باعث شده که با وجود تنوع فراوان ظروف پخت و پز در این دنیای مدرن، بازهم به سراغ همان ظروف مسی برویم.
از آنجایی که بسیاری از مواد مورد نیاز بدنمان از طریق غذاهایی که می‌خوریم تامین می‌شوند، ظرف‌هایی که برای پخت و پز استفاده می‌کنیم هم می‌توانند بسیار تاثیرگذار باشند. استفاده از ظروف مسی را بسیاری از پزشکان توصیه کرده‌اند. تیانچه مسی با قطر دهانه 25 سانتی‌متر در شهر زنجان و توسط هنرمندان این شهر ساخته شده، وزن آن بیش از یک و نیم کیلوگرم است و یک درب هم دارد. روی درب آن یک دسته برنجی قرار دارد و علاوه بر آن 2 دسته نیز روی بدنه پرچ شده که آنها از جنس مس هستند.
مس به دلیل خاصیت شکل‌پذیری و چکش‌خوار بودن از قدیم برای ساخت ظروف استفاده می شده. حرارت در ظروف مسی به خوبی پخش می‌شود و این موضوع باعث خوشمزه‌تر شدن و به اصطلاح جا افتادن غذا می‌شود. البته نظرهای مخالف هم در مورد فواید این ظروف وجود دارد. شاید بهتر باشد از این ظروف برای پخت همه‌ی وعده‌های غذایی استفاده نکنیم و استفاده از آن را به چند بار در هفته محدود کنیم. البته برای اینکه در هنگام پخت غذا مقدار زیاد مس وارد غذا نشود، در این محصول درون دیگ مسی را با استفاده از قلع، سفیدکاری کرده‌اند. همچنین در این ظرف‌ها تا حد امکان نباید غذاهای اسیدی یا ترش پخت. چون باعث از بین رفتن پوشش قلع آن می‌شود. همچنین برای شستشوی این ظروف بهتر است آن‌ها را دست بشوییم و از قرار دادن آن در ماشین ظرف‌شویی خودداری کنیم.